کلیدواژه: نافله
کلیدواژه: نافله
به نام خدا
سلام
امروز می خواهیم راجع به ریشه [ ن ف ل ] صحبت کنیم و کلید واژه ما عبارتست از: نافله اصل معنای این ریشه، زیاده و عطیه است. چنانکه به نماز و عبادت مستحبی، که زائد بر فرائض و واجبات است، نافله گفته می شود، و عطای فرزند به حضرت ابراهیم نیز که در قرآن آمده، نافله به حساب آمده است. نَفْل، نیز به معنای زیاده و عطیه است و جمع آن می شود>>> اَنفال در روايات و كتب فقهى، منابع طبيعى مثل جنگل‌ها و معادن، اموال عمومى و هرگونه مالی که مالک مشخصی ندارد، غنائم جنگی و... از انفال شمرده شده‌اند. تسميه غنيمت به «نَفل» به جهت آن است كه آن، عطيه و فضلى است از حق تعالى به مجاهدان. نِفْله، در اصطلاح فارسی، به آدم بی دست و پا و کار خراب کن و بی خاصیت نیز گفته می شود، گویا وجودش زائد است و ضروری نیست و از طرف دیگران به حساب نمی آید. نفله کردن چیزی، یعنی مصرف نادرست و هدر دادن آن بصورت کار زائد و غیر مفید، مثل ریختن پول در جوی آب. و حالا می پردازیم به مثالهای قرآنی این ریشه:
نَفْل: زیاده و عطیه، جمع آن می شود>>>اَنفال
مثال: يَسْـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلْأَنفَالِۖ قُلِ ٱلْأَنفَالُ لِلَّهِ وَٱلرَّسُولِۖ: از تو دربارۀ انفال مى پرسند، بگو: انفال ويژۀ خدا و پيامبر است
نافِلَة: عطیه، فزونی
مثال:وَوَهَبْنَا لَهُۥٓ إِسْحَٰقَ وَيَعْقُوبَ نَافِلَةً وَكُلࣰّا جَعَلْنَا صَٰلِحِينَ: و اسحاق و يعقوب را به عنوان عطايى افزون، به او بخشيديم و همه را افرادى شايسته قرارداديم
مثال: وَمِنَ ٱلَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِۦ نَافِلَةً لَّكَ عَسَىٰٓ أَن يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَاماً مَّحْمُوداً: و پاسى از شب را براى عبادت و بندگى بيدار باش كه اين افزون [بر واجب ] ويژۀ توست، اميد است پروردگارت تو را به جايگاهى ستوده برانگيزد