کلیدواژه: غدیر
به نام خدا
سلام
امروز می خواهیم راجع به ریشه [ غ د ر ] صحبت کنیم و کلید واژه ما عبارتست از: غدیر معنای این ریشه، ترک کردن و وا گذاشتن است. به ترک عهد و وفا نیز، غَدْر، گفته می شود. غادِر، اسم فاعلی از این ریشه بوده به معنای بی وفا و خیانتکار است. غَدیر، نیز صفت مشبه از این ریشه بوده به معنای بی وفاست. غدیر، به آبگیر و تالاب و آب راکدی که سیل، آن را باقی گذاشته باشد، نیز گفته می شود، یعنی ترک شده و فرو گذاشته شده. غَدّار، بر وزن فَعّال، صیغه مبالغه بوده به معنای فریبکار و خیانتکار است و مونث آن می شود >>> غدّاره غَدّاره، به طپانچه نیز گفته می شود. غَداره، به نوعی شمشیر پهن که به پهلوی اسب می بندند، گفته می شود و به آن قداره نیز می گویند. مُغادره، مصدر از باب مفاعله بوده به معنای فروگذاشتن و ترک کردن کسی یا چیزی است. و حالا می پردازیم به مثالهای قرآنی این ریشه:
مُغادَرَة: واگذاشتن و ترک کردن، رها کردن
مثال: وَحَشَرْنَٰهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَدًا: و همۀ مردم را محشور مىكنيم و احدى از ايشان را فروگذار نخواهيم كرد
مثال: وَيَقُولُونَ يَٰوَيْلَتَنَا مَالِ هَٰذَا ٱلْكِتَٰبِ لَا يُغَادِرُ صَغِيرَةࣰ وَلَا كَبِيرَةً إِلَّآ أَحْصَىٰهَا: و مىگويند: اى واى بر ما، اين چه كتابى است كه هيچ ( گفتار و کردار ) كوچك و بزرگى را فرو نگذاشته است مگر آنكه آن را به حساب آورده؟!