کلیدواژه:فرح و مرح
کلیدواژه:فرح و مرح
به نام خدا
امروزمیخواهیم راجع به دوریشه مشابه هم صحبت کنیم وکلیدواژه ماعبارتست از: فَرَح ومَرَح هردوی این ریشه هابه معنی شادی میباشند،که اگربرای اموربی ارزش وناحق بوده ومنجربه غرور وسرمستی شوندمذموم شمرده میشوند. درقران،فرح، هم درجنبه مثبت وهم درجنبه منفی بکاررفته ولی مرح، بیشتردرجنبه منفی بکاررفته است. وحالامیپردازیم به مثالهای قرانی این ریشه ها:
🔺فَرِحَ:شادشدن،سرمست شدن
مثال:وَفَرِحوابِالْحَیٰوةِ الدُّنْیا:به زندگی دنیاسرمست شدند.
مثال:وَیَوْمَئِذٍ یَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ:ودران روز،مومنان شادمیگردند.
🔺فَرِحْ:شادمان،سرمست>>>جمع ان میشود:فَرِحین
مثال:إِنَّهُ لَفَرِحٌ فَخورٌ:به یقین ،او،سرمست و فخرفروش است.
🔺مَرَح:سرمستی،خوشحالی مغرورانه،بی اعتنایی به مردم
مثال:وَلاتَمْشِ فِی الْأرْضِ مَرَحاً:ودرروی زمین باغرور راه مرو
مثال:ذَٰلِکُمْ بِماکُنْتُمْ تَفْرَحونَ بِغَیْرِالْحَقِّ وَ بِماکُنْتُمْ تَمْرَحون:این،بخاطرانست که به ناحق درزمین شادی میکردیدوازروی غرورومستی به خوشحالی میپرداختید.
🔷تبصره: ریشه فَرَهَ،مشابه دوریشه قبلی بوده بمعنای سرزندگی و نشاط ویا سرمستی وغرورمیباشد. این ریشه به معنای سبکی وچالاکی ،تندوتیزبودن، فِرزبودن وهنرمندی ومهارت نیزبکاررفته است. این ریشه،درقران به هردومعنی،ترجمه شده است. اصطلاحِ فَرَّهِ ایزدی نیزازاین ریشه بوده ،به معنای شکوه وجلال ونیر نوری است که ازجانب خدابه خلایق می تابدتا انهارادرحرفه وصنعت، موفق بدارد. وحالامیپردازیم به مثال قرانی این ریشه:
🔺فَرِه:سرزنده وبانشاط،سرمست.جمع ان میشود>>>فَرِهین
🔺فارِه:ماهروزبردست،جمع ان میشود>>>فارهین
مثال:وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُیُوتاًفَارِهِینَ:ازکوههاخانه هایی می تراشید،درحالیکه سرمست هستید. (ازکوهها ،بامهارت وچابکی ،خانه هایی می تراشید)