کلیدواژه:فرح و مرح
کلیدواژه:فرح و مرح
به نام خدا
سلام
امروز میخواهیم راجع به دو ریشه مشابه هم صحبت کنیم و کلیدواژه ما عبارتست از: فَرَح ومَرَح هر دوی این ریشه ها به معنی شادی هستند، که اگر برای امور بی ارزش و ناحق بوده و منجر به غرور و سرمستی شوند مذموم شمرده میشوند. درقرآن، فرح هم در جنبه مثبت و هم در جنبه منفی بکاررفته ولی مرح، بیشتر در جنبه منفی بکار رفته است. و حالا میپردازیم به مثالهای قرآنی این ریشه ها:
فَرِحَ: شادشدن، سرمست شدن
مثال: وَ فَرِحوا بِالْحَیٰوةِ الدُّنْیا: به زندگی دنیا سرمست شدند.
مثال: وَیَوْمَئِذٍ یَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ: و در آن روز، مومنان شاد میگردند.
فَرِحْ: شادمان، سرمست، جمع آن میشود>>> فَرِحین
مثال:إِنَّهُ لَفَرِحٌ فَخورٌ: به یقین او سرمست و فخرفروش است.
مَرَح: سرمستی، خوشحالی مغرورانه، بی اعتنایی به مردم
مثال: وَ لا تَمْشِ فِی الْأرْضِ مَرَحاً: و در روی زمین با غرور راه مرو
مثال: ذَٰلِکُمْ بِما کُنْتُمْ تَفْرَحونَ بِغَیْرِالْحَقِّ وَ بِماکُنْتُمْ تَمْرَحون: این بخاطر آنست که به ناحق در زمین شادی میکردید و از روی غرور و مستی به خوشحالی میپرداختید.
تبصره: ریشه[ ف ر ه]، مشابه دو ریشه قبلی بوده بمعنای سرزندگی و نشاط و یا سرمستی و غرور است. این ریشه، به معنای سبکی و چالاکی، تند و تیزبودن، فِرز بودن و هنرمندی و مهارت نیز بکاررفته است. این ریشه، درقرآن به هر دو معنی، ترجمه شده است. اصطلاحِ" فَرَّهِ ایزدی" نیز از این ریشه بوده، به معنای شکوه و جلال و نیز نوری است که از جانب خدا به خلایق می تابد تا آنها را در حرفه و صنعت، موفق بدارد. و حالا میپردازیم به مثال قرآنی این ریشه:
فَرِه: سرزنده و با نشاط، سرمست، جمع آن میشود >>> فَرِهین
فارِه: ماهر و زبردست، جمع آن میشود>>> فارهین
مثال: وَ تَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُیُوتاً فَارِهِینَ: از کوهها خانه هایی می تراشید، درحالیکه سرمست هستید. (ازکوهها، بامهارت وچابکی ،خانه هایی می تراشید)